தனிமை மரணத்தை விட கொடுமையானது!

 

தனிமை மரணத்தை விட கொடுமையானது!

 

தினமும் ஒரு இளைஞன், அதிகாலை வேளையில் தினசரி பேப்பர் போடும் போது ஒரு வீட்டில் அதற்காக ஒரு போஸ்ட் பாக்ஸ் போல ஒரு பெட்டி காம்பவுண்ட் கேட்டில் இருக்கும். பேப்பர் போடும் பையனும் தினமும் அதிலேயே பேப்பர் போட்டுக் கொண்டு வந்திருந்தான்.

திடீரென ஒரு நாள் அந்த பெட்டியைக் காணவில்லை, காலிங் பெல்லை அழுத்தி பார்த்த போது ஒரு வயோதிகர். எண்பது வயதிருக்கும். மெதுவாக

பெரியவர் வந்து கதவை திறந்தார்

இளைஞனும் அவரிடம், "வாசலில் இருந்த பாக்ஸ் எங்கே ஐயா " என்று கேட்டான் .. பெரியவரோ, "தம்பி நான் தான் அந்த பெட்டியை நேற்று எடுத்து விட்டேன். நீ தினமும் என்னை அழைத்து பேப்பரை என் கையிலேயே கொடுத்து விடு" என்றார்.

இளைஞனோ ! "ஐயா அது உங்களுக்கும் நேரம் எடுத்து கொள்ளும், எனக்கும் நேரம் அதிகம் செலவாகும், காலையிலே பல இடங்களுக்கு சென்று பேப்பர் போடுவதால் அதில் எனக்கு நேரம் கூடுதலாக செலவாகும், ஆகவே நீங்கள் மறுபடியும் அந்த பெட்டியை இருந்த இடத்திலேயே வைத்தால்

நன்றாக இருக்கும்" என்றான்.

பெரியவரோ " தம்பி, பரவாயில்லை... நீ என்னை அழைத்து கையில் பேப்பர் கொடுத்து விட்டு போ வேண்டுமென்றால் நான் கூடுதலாக 500 ரூபாய் ஒவ்வொரு மாதமும் அதிகம் தருகின்றேன்" என்றார்.

இளைஞனுக்குஒன்றும் புரியவில்லை !

அவரிடமே காரணத்தைக் கேட்டான்.

அதற்கு பெரியவர், "தம்பி சமீபத்தில் என்னுடைய மனைவி காலமாகி விட்டாள்.

நான் தனியாவே இருக்கின்றேன். எனது பிள்ளைகளெல்லாம் வெளிநாட்டில் இருக்கின்றார்கள். என் மனைவி நெடு நாட்களாக மரணபடுக்கையில் நோயாளியாகவே இருந்து இறந்து போனாள்.

நான் பெற்று வளர்த்த பிள்ளைகளெல்லாம் அவள் நோயாக இருந்தபோதே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக போனில் பேசுவதை நிறுத்தி விட்டார்கள். என் மனைவியின் மரணத்திற்கு கூட யாரும் வரவில்லை.

நான் கஷ்டப் பட்டு வளர்த்த பிள்ளைகளுக்கும் நான் பாரமாகி விட்டேன்.

நீயாவது தினமும் வந்து என்னை அழைத்து பேப்பர் தந்தால் நான் இன்னமும் உயிரோடு தான் இருக்கின்றேன் என்று அக்கம் பக்கம் உள்ளவர்களுக்கும் புரியும் .

யாரெல்லாம் எனது நெருங்கிய சொந்த உறவுகள் என நினைத்தேனோ அவர்கள் எல்லாருமே துக்கம் விசாரித்ததோடு கடமைக்கு என வந்து போனார்கள்,

ஆனால் யாரெல்லாம் வரவேக்கூடாது என நினைத்தேனோ அந்த அக்கம் பக்கத்தினர் தான் என் மனைவியின் இறுதி சடங்கில் இறுதி அடக்கம் வரையில் எந்த பலனும் எதிர்பாராமல் இருந்து உதவினர், இப்போது நானும் வயோதிகன் என்பதால் பக்கத்து வீட்டில் உள்ளவர்கள் கூட என்னோடு பாசத்தோடு ஸ்நேகம் வைத்து கொள்வதில்லை. காரணம், பணம் அந்தஸ்து உயர்ந்த நிலையில், நான் இருந்தபோது வலிய வந்து அன்பாக உறவு கொண்டாடிய அந்த நல்ல உள்ளங்களை மதிக்கத் தெரியாமல் தடுத்த என்னால் எந்த விதமான நன்மையும் வராது என்றும் தான் அவர்களும் என்னை தொடர்பு கொள்வதில்லை ...

ஒரு வேளை நீ பேப்பர் போட தினமும் என்னை அழைக்கும்போது, நான் வரவில்லை என்றால் நான் அன்று இறந்து விட்டேன் என தீர்மானித்து விடு...! உடனே அக்கம் பக்கம் , போலீஸை அழைத்து சொல்லி விடு...!

அப்புறம் தம்பி என்னுடைய பிள்ளைகளின் வாட்ஸ்அப் நம்பரும் தருகிறேன், ஒரு வேளை நான் இறக்கும் போது தயவு செய்து என் பிள்ளைகளுக்கு வாய்ஸ் ரெக்கார்ட் மூலம் என் மரண செய்தியை சொல்லி விடு" என்றார்.

இதையெல்லாம் கேட்ட அந்த இளைஞனுக்கு கண்களிலிருந்து தாரை தாரையாக கண்ணீர் வந்தது, சொல்லிக் கொண்டிருந்த பெரியவருக்கும் குரல் தழுதழுத்தது.

இன்றைய நவீன உலகில் தனித்தீவாக உள்ள வீடுகளிலும் ஒவ்வொரு அப்பார்மெண்டிலும்

இந்த மாதிரி முதியோர்கள் இருக்கத்தான் செய்கின்றார்கள்

சில முதியோர்கள் வாட்சப்பில்

தினமும் குட்மார்னிங் என்றும் வணக்கம் என்றும் அனுப்பும் போதெல்லாம், இந்த பெரிசுக்கு வேற வேலையில்லை, இது ஒரு தொல்லை தான் என்று நினைத்து பலரை நானே பிளாக் செய்துள்ளேன்.

பச்சை இலைகள் ஒன்றை மறந்து விட வேண்டாம் , நாமும் பழுத்த இலைகள் ஆகி மரத்திலிருந்து ஒரு நாள் உதிர்ந்து விடுவோம் என்று ...!!!

-படித்ததில் பிடித்தது.~மகிழாவின் பக்கம்.

திரு எம் கே ராதா - எம் ஜி ஆர் !

 

மூத்த திரைப்பட கலைஞர்களுக்கு விருது வழங்கும் நிகழ்ச்சி, முதல்வர் எம் ஜி ஆர் கலைஞர்களுக்கு விருது வழங்கிக் கொண்டிருக்கிறார். அவர்களும் மகிழ்ச்சியோடு வாங்கிச் செல்கின்றனர் இப்போது பழம்பெறும் நடிகர் எம்.கே.ராதா அவர்கள் விருதுவாங்க செல்லும்போது முதல்வர், அவ்விருதை நெடுஞ்செழியனை வைத்து தரச்செய்கிறார். ராதாவுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் அதிர்ச்சி.

ராதாவுக்கும் மிக ஆதங்கம், முதல்வர் கையினால் வாங்க முடியவில்லையே என்று. நொந்தபடியே தன் இருப்பிடத்திற்கு திரும்பிய போது ஓர் அதிர்ச்சி. மேடையில் முதல்வரைக் காணவில்லை. குனிந்து பார்த்தால் முதல்வர் தன் காலில் விழுந்து நமஸ்காரம் செய்வதைப் பார்த்து இன்னும் அதிர்ச்சி.

ராதா ஏதோ சொல்லமுயலும் போது அவரை தடுத்து எம்.ஜி.ஆர் கூறியதாவது, "நான் ஆரம்ப காலத்தில் கஷ்டப்படும் போது தங்கள் பெற்றோர் என்னை மகன் போலவும் தாங்கள் என்னை சகோதரன் போலவும் கருதி இருக்க இடம் உணவு உடையும் கொடுத்து எனக்கு சினிமாவில் வாய்ப்பும் கொடுத்து நான் இந்த நிலையை அடைய மூல காரணமாக இருந்த தங்களுக்கு நான் போய் விருது வழங்குவது தங்களை அவமதிக்கும் செயலாகும். தங்களன்றோ என்னை ஆசீர்வதித்து அருளி இச்சபையின் முன் கௌரவிக்கவேண்டும்" என்று சொன்னது தான் தாமதம்.

ராதா உள்பட அனைவரின் கண்களும் குளமாயின. ஒரு மாநில முதல்வர் கௌரவம் பார்க்காமல் தனது நன்றியையும் விசுவாசத்தையும் உலகறியச் செய்து ராதா அவர்களுக்குப் பெருமை சேர்த்ததை புகழ வார்த்தைகள் தான் ஏது?"

#மக்கள் திலகம் எம்ஜிஆர் தன் வாழ்நாளில் பொஞ மேடையில் இருவர் காலில் மட்டுமே விழுந்து வணங்கி இருக்கிறார் ஒருவர் பிரபல இந்தி திரைப்பட தயாரிப்பாளர் இயக்குனர் சாந்தாராம் மற்றொருவர் எம் கே ராதா . எம் கே ராதா அவர்களின் தந்தையார் எம் கந்தசாமி முதலியார் அவர்களின் நாடக கம்பெனியில் சிறுவர்களாக இருந்த போது மக்கள் திலகமும் பெரியவர் சக்ரபாணியும் வயிற்றுப் பசியை போக்கிக் கொள்வதற்காக நாடக கம்பெனியில் இணைந்து பணியாற்றி படிப்படியாக வளர்ந்து தனது முதல் படமான சதிலீலாவதி படத்திலும் நடிப்பதற்கு வாய்ப்பை வாங்கித் தந்தவர் திரு எம் கே ராதா அவர்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. வாழ்வில் எவ்வளவு பெரிய உச்சத்திற்கு போனாலும் தான் கடந்து வந்த பாதை திரும்பிப் பார்ப்பது மக்கள் திலகத்தின் வழக்கம். மக்கள் திலகத்தின் நெஞ்சில நிறைந்த அண்ணன் எம் கே ராதா அவர்களின் நினைவு நாள் இன்று.

பாலச்சந்தர் நினைவு தினம். (23 டிசம்பர் 2014)

 

கொஞ்சம் எச்சரிக்கையுடன் நிமிர்ந்து அமர்ந்தார் பாலச்சந்தர்.

அவருக்கு எதிரே ஒரு பத்திரிகை நிருபர்.

இதுவரை அந்த நிருபர் கேட்ட கேள்விகள் எல்லாம் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடியதாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் இப்போது அவர் கேட்ட கேள்வி கொஞ்சம் தர்மசங்கடமானது.

இதற்கு பதில் சொன்னால்,

தான் ஏதாவது சிக்கலில் மாட்டிக் கொள்வோம் என்பது பாலச்சந்தருக்கு தெள்ளத்தெளிவாக புரிந்து போயிற்று. அதனால்தான் அவர் கொஞ்சம் உஷார் ஆனார்.

அந்த நிருபர் கேட்ட கேள்வி இதுதான்.

“ரஜினி, கமலிடம் நீங்கள் கண்டு வியந்த விஷயங்கள் பல இருக்கும்.

ஆனால் அவர்களின் குருவான உங்களுக்கு, அவர்களிடம் பிடிக்காத விஷயம் என்ன ?”

எடக்கு மடக்கான இப்படி ஒரு கேள்வியை கேட்டுவிட்டு, இதற்கு பாலச்சந்தர் என்ன பதில் கூறப் போகிறார், அதைத் தனது பத்திரிகையில் எப்படி தலைப்பு வைத்து வெளியிடலாம், எவ்வளவு பரபரப்பை ஏற்படுத்தலாம் என ஆவலோடும் பரபரப்போடும் எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்தார் அந்த பத்திரிகை நிருபர்.

ஆனால் இதற்கு பாலச்சந்தர் சொன்ன பதில் என்ன தெரியுமா ?

"நான் இயக்கிய 'நூற்றுக்கு நூறு' படம் பார்த்திருப்பீர்கள். அதில் எல்லோருமே ஜெய்சங்கரை பெண் சபலம் உள்ளவராக பழி சொல்லுவார்கள். அவரைக் காதலிக்கும் லட்சுமியும் அதை நம்ப ஆரம்பித்துவிடுவார்.

ஒரு காட்சியில் நாகேஷ் வெள்ளைத்தாளில் பேனாவால் ஒரு புள்ளி வைத்துவிட்டு இது என்ன என்று கேட்பார். லட்சுமி கறுப்புப் புள்ளி என்பார். நாகேஷ், ஏன் இவ்வளவு வெள்ளை இருக்கிறதே இது கண்ணுக்குத் தெரியவில்லையா என்பார். எங்கேயோ படித்திருந்தேன்.

அதை அந்தப் படத்தில் பயன்படுத்தியிருந்தேன்.

அப்படித்தான். மனிதன் என்றால் ஏதோ ஒரு குறை இருக்கத்தான் செய்யும். அதை நாம் பெரிதுபடுத்தக்கூடாது. ரஜினி, கமலிடம் எவ்வளவோ நல்ல விஷயங்கள் இருக்கின்றன.

அதைத்தான் நான் பார்க்கிறேன்.”

இப்படி ஒரு பக்குவமான பதிலை கொஞ்சமும் எதிர்பார்த்திராத அந்த பத்திரிகை நிருபர், பணிவோடு எழுந்து பாலச்சந்தரை வணங்கி விட்டு புறப்பட்டுப் போனார்.

பாலச்சந்தர் நினைத்திருந்தால்

அந்த நிருபரின் கேள்விக்கு என்ன பதில் வேண்டுமானாலும் சொல்லி இருக்கலாம். அதற்கான முழு உரிமையும், தகுதியும் அவருக்கு இருக்கிறது.

ஆனால் தனக்கு என்று ஒரு இமேஜ் இருக்கிறது. அதைவிட மிகப்பெரிய இமேஜ் கமலுக்கும் ரஜினிக்கும் இருக்கிறது. அந்த இமேஜ் கெடுவதற்கு, தான் பேசும் வார்த்தைகள் காரணமாகி விடக்கூடாது.

தான் பேசும் எந்த ஒரு வார்த்தையும், எந்த ஒரு மனிதரையும் காயப்படுத்தி விடக்கூடாது, எவர் பெயருக்கும் களங்கம் ஏற்படுத்தி விடக்கூடாது என்பதில் கவனமாக இருந்தார் பாலச்சந்தர்.

பாலச்சந்தர் தன் வாழ்வில் மிக உயர்ந்த நிலையை அடைந்ததற்கான காரணம் என்ன என்பதை இந்த ஒரு சம்பவமே நமக்கு புரிய வைக்கிறது.

“வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்

உள்ளத் தனையது உயர்வு.”

இன்று பாலச்சந்தர்

நினைவு தினம்.

(23 டிசம்பர் 2014)

கண்ணதாசன் - எம்.எஸ்.வி - எம்.ஜி.ஆர் !

 

மரண படுக்கையில் கண்ணதாசன்... பார்க்க முடியாத எம்.எஸ்.வி : எம்.ஜி.ஆர் கொடுத்த யோசனை

கண்ணதாசன் ஒவ்வொருமுறை அமெரிக்கா உள்ளிட்ட வெளிநாடு சுற்றுப்பயணம் செல்லும்போது மற்றக்காமல் அவருடன் எம்.எஸ்.வி செல்வது வழக்கம்.

தமிழ் சினிமாவில் எண்ணில் அடங்காத பல தத்துவ பாடல்களையும், கட்டுரைகளையும் கொடுத்துள்ள கண்ணதாசன், சினிமாவை தாண்டி இசையமைப்பாளர் எம.எஸ்.விஸ்வநாதனுடன் நெருக்கம் காட்டி வந்துள்ளார். ஒரு இசையமைப்பாளர் - கவிஞர் என்பதை தாண்டி எம்.எஸ்.வி இல்லை என்றால் கண்ணதாசன் இல்லை என்பது போல் இருந்தார். இதே நிலையில் தான் இசையமைப்பாளர் எம்.எஸ்.வியும் கண்ணதாசனோடு நெருக்கம் காட்டி வந்தார்.

அதேபோல் கண்ணதாசன் ஒவ்வொருமுறை அமெரிக்கா உள்ளிட்ட வெளிநாடு சுற்றுப்பயணம் செல்லும்போது மற்றக்காமல் அவருடன் எம்.எஸ்.வி செல்வது வழக்கம். அப்படி ஒருமுறை கண்ணதாசன் அமெரிக்க சுற்றுப்பயணம் மேற்கொண்ட கண்ணதாசன் எம்.எஸ்.வியை அழைத்தார். அப்போது செந்த படம் எடுத்து தோல்வியை சந்தித்ததால் மன உளைச்சலில் இருந்த எம்.எஸ்.வி கண்ணதாசனின் அழைப்பை ஏற்க மறுத்துவிட்டார்.

அதன்பிறகு கண்ணதாசன் முதல்முறையாக எம்.எஸ்.வி இல்லாமல் அமெரிக்கா சென்ற நிலையில், அங்கு சென்றவுடன் முதலில் எம்.எஸ்.விக்கு போன் செய்துள்ளார். டேய் விசு எப்போதும் நாம் இருவரும் ஒன்றாகத்தான் இங்கு வருவோம். ஆனால் இப்போது நீ இல்லை என்பதால் இங்கு எல்லோரும் உன்னை கேட்கிறார்கள். நீ இப்போ கூட சரி என்று சொல் விசா பிரச்சனைகளை நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் என்று கூறியுள்ளார். ஆனால் பல படங்களுக்கு இசையமைக்க வேண்டி இருந்ததால் கண்ணதாசனிடம் சொல்லி புரிய வைத்தார்.

அதன் பிறகு கண்ணதாசன் சில நாட்கள் அமெரிக்காவில் தங்கியிருந்த நிலையில், ஒருநாள் மாலையில், ஒரு கூட்டத்தில் அவர் உரையாற்ற இருந்தார். அந்த நாள் காலையில் அவருக்கு நுரையீரல் பரிசோதனை மேற்கொள்ளப்பட்டது. அப்போது அவருக்கு பாதிப்பு இருப்பதை மருத்தவர்கள் கண்டுபிடித்துள்ளனர். அதன்பிறகு மயக்கம் தெளிந்து எழுந்த கண்ணதாசன் தனக்கு நெஞ்சு வலிப்பதாக கூறியுள்ளார். அதன்பிறகு தனி அறையில் அனுமதிக்கப்பட்டு சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டது.

சிகிச்சையின் போது அவருக்கு, மூச்சு திணறல் ஏற்பட்டுள்ளது. அதன்பிறகு கண்ணதாசன் செயல் இழந்துவிட்டார். இந்த செய்தி தமிழகத்தில் பரவி மக்கள் மத்தியில் பெரும் அதிர்வலைகளை ஏற்படுத்தி இருந்தது. இந்த செய்தி கிடைத்தவுடன் கண்ணதாசன் மனைவி மற்றும் மகன் உடனடியாக அமெரிக்காவுக்கு விரைந்தனர். உடல்நிலை சீராகவும் மோசமாகவும் என மாறி மாறி இருந்தாலும், டேய் விசு இந்த டியூன் வேண்டாம் வேற டியூன் போடு, இந்த டியூனுக்கு நான் பாட்டு எழுதுறேன் என்று கண்ணதாசன் எம்.எஸ்.வி பற்றி உளறியபடியே இருந்துள்ளார்.

இதன் காரணமாக எம்.எஸ்.வி அமெரிக்கா சென்று அவருடன் பேசிக்கொண்டிருந்தால் கண்ணதாசன் உடல்நிலை தேறிவிடும் என்று நினைத்து அவரை அமெரிக்காவுக்கு செல்லுமாறு அப்போது முதல்வராக இருந்த எம்.ஜி.ஆர் கூறியுள்ளார். ஆனால் இந்த நிலையில், தன்னால் அங்கு செல்ல முடியாது என்று எம்.எஸ்.வி சொல்லிவிட, அதற்கு ஒரு புது யோசனை கொடுத்த எம்.ஜி.ஆர் எம்.எஸ்.வி கண்ண தாசனுடன் பேசுவது போன்ற ஒரு கேசட் தயார் செய்து அமெரிக்காவுக்கு அனுப்பி வைத்துள்ளார்.

ஆனால் இந்த பேச்சை கேட்பதற்குள் கண்ண தாசன் உயிர் பிரிந்துவிட்டது. அதன்பிறகு அவரை சென்னைக்கு கொண்டு வந்து முழு அரசு மரியாதையுடன் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. கண்ணதாசனின் கடைசி ஊர்வலத்தில் அவரது முகத்தை மக்கள் பார்க்க வேண்டும் என்பதற்காக வேட்டியை மடித்து கட்டிக்கொண்டு வாகனத்தின் மீது ஏறிய முதல்வர் எம்.ஜி.ஆர், அவரது முகம் அனைவருக்கும் தெரியும்படி செய்தார். அதன்பிறகு எம்.ஜி.ஆர் வாகனத்தின் முன்னே செல்ல, அவரை பின் தொடர்ந்து அமைச்சர்கள் செல்ல கண்ணதாசனின் உடல் நல்லடக்கம் செய்யப்பட்டது.

ஜெயகாந்தன் - பாரதிராஜா-இளையராஜா !

 

சீற்றத்துடன் அமர்ந்திருந்தார் ஜெயகாந்தன்.

அவருக்கு எதிரில்

கொஞ்சம் நடுங்கியபடி

இளையராஜாவும்

பாரதிராஜாவும்.

இது நடந்தது அவர்கள் இருவரும் சென்னைக்கு வந்த புதிதில்.

அது ரொம்ப சிரமமான காலம்.

சினிமா வாய்ப்புகள் எதுவும் அவர்களுக்கு கிடைக்கவில்லை. தங்கியிருந்த வீட்டுக்கு வாடகை கூட கொடுக்க முடியவில்லை.

என்ன செய்யலாம் ?

யாரைப் போய் பார்க்கலாம் ?

ஜெயகாந்தன் அப்போது சினிமாவில் எழுதிக் கொண்டிருந்தார்.

ஏற்கனவே இளையராஜாவிற்கு ஜெயகாந்தனை தெரியும். கம்யூனிஸ்ட் காலத்திலிருந்தே பழக்கம். அவரைப் போய் பார்த்தால் சினிமா வாய்ப்புகள் ஏதாவது கிடைக்கலாம் என்பது இளையராஜாவின் எண்ணம்.

பாரதிராஜாவை துணைக்கு அழைத்தார். கூடவே இளையராஜாவின் அண்ணன் பாஸ்கரும் சேர்ந்து கொண்டார்.

மூன்று பேரும் நுங்கம்பாக்கத்தில் உள்ள ஜெயகாந்தன் வீட்டுக்கு போனார்கள்.

'வாங்க தோழர்' என்றார் ஜெயகாந்தன்.

உட்காரச் சொன்னார்.

"காபி சாப்பிடலாமா ?"

காபி வந்தது.

"என்ன விஷயமாக வந்திருக்கிறீர்கள் தோழர் ?"

இளையராஜா கொஞ்சம் தயக்கத்துடன், "ஊரை விட்டு வந்து விட்டோம். சினிமாவில் முயற்சி பண்ணலாம் என்று நினைக்கிறோம். உங்களை நம்பித்தான் சென்னைக்கு வந்தோம் தோழரே!"

இளையராஜா இப்படிச் சொன்னவுடன் சற்று நேரம் அமைதியாக இருந்தார் ஜெயகாந்தன்.

திடீரெனக் குரலை உயர்த்தி

சினம் கொண்டு சீறினார்:

"என்னை நம்பி வந்தீர்களா? என்னை கேட்காமல், என் அனுமதி இல்லாமல் என்னை நம்பி எப்படி நீங்கள் வரலாம்? உங்களை நம்பித்தானே நீங்கள் வந்திருக்க வேண்டும்?"

கோபத்துடன் இப்படிச் சொல்லிவிட்டு மீண்டும் அமைதியாகிவிட்டார் ஜெயகாந்தன்.

இறுக்கமான சூழ்நிலை.

யாரும் ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை. மூன்று பேரும் சத்தம் போடாமல் எழுந்து வெளியே வந்து விட்டார்கள்.

ஜெயகாந்தன் வீட்டுக்கு வெளியே வந்தபின்...

விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்.

பாரதிராஜா. "என்னய்யா இது, கம்யூனிஸ்ட்... தோழர்... அது இதுன்னு மேடையில மட்டும் பேசறாரு இந்த ஜெயகாந்தன். ஆனா வீடு தேடி வந்த நண்பர்கள்கிட்ட ஆறுதலா ஒரு வார்த்தை கூட பேசலையே..!"

இளையராஜா அமைதியாகச் சொன்னார். "இல்லை பாரதி. ஆத்திரத்தோட பேசினாலும் அவர் சொன்னதுல நியாயம் இருக்கு."

பாரதிராஜா இளையராஜாவை திரும்பிப் பார்த்தார்.

"ஆமாம் பாரதி,

'உங்களை நீங்க நம்புங்க..!'

வீடு தேடிப் போன நமக்கு, ஜெயகாந்தன் கொடுத்த விஷயம் இதுதான். இன்றிலிருந்து ஒண்ணு பண்ணுவோம். நம்மை நம்புவோம். முழுமையா நம்புவோம்."

இளையராஜா இப்படிச் சொன்னதை பாரதிராஜாவும் முழுமனதோடு ஏற்றுக் கொண்டார்.

தன்னை நம்பி 'தம்தன நம்' என பல தாளங்களும் இராகங்களும் இசைக்க ஆரம்பித்தார் இளையராஜா.

நாட்கள் செல்லச் செல்ல...

இசையின் ஜீவனாக மாறிய இளையராஜா, தமிழ்நாட்டு மக்களின் ராகதேவன் ஆனது

தமிழ் சினிமாவின் வரலாறு.

அதன்பின்...

கம்யூனிஸ்ட் தோழர் இளையராஜா, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கடவுளின் தோழர் ஆக மாறிப் போனார்.

கம்யூனிஸ்ட் தோழராக இருந்தாலும் சரி. கடவுளின் தோழனாக இருந்தாலும் சரி. இருவருக்கும் பொதுவான விஷயம் ஒன்றுதான் !

நம்மை நம்புவோம்;

முழுமையாக நம்புவோம்.

நல்லதே நடக்கும்.

(இளையராஜாவின் மேடைப் பேச்சிலிருந்து )